vrijdag 27 februari 2015

Bofkont...


Verleden week zat ik niets vermoedend, na de hectiek van het ontbijt, even lekker op Pinterest te neuzen. Iedereen was weg en ik had het rijk even voor mezelf.

Ineens hoor ik een raar geluidje. Oh nee hé, zou dochterlief haar mobiel zijn vergeten.....
Ik zoeken en zoeken, maar kon niets vinden. Nou ja, dan lag het vast aan mij. Ik lekker verder naar Facebook en wat zag ik een PBtje. Van Denise van de woonwinkel Met Landelijk Label. Ik had, zoals ik wel meer doe, haar pagina geliked en gedeeld en ta-da.... Ik had iets gewonnen.
Ja écht. Ik, Marjan, die nóóit iets wint, had iets gewonnen. Ik mocht kiezen uit verschillende dingen (wat een luxe!). Ik was echt sprakeloos en dat gebeurt zelden kan ik melden (zoals mij vaak gezegd wordt). Ik snel de meiden en Rob appen. Na enige input wist ik al snel wat ik wilde.

Al een tijdje was ik op zoek naar een andere poer. De mijne is heel mooi, maar ik wilde graag iets met een stoerdere uitstraling. Mag het het nou zo wezen dat deze ook in het rijtje stond. Bofkont!

Na wat contact heen en weer werd de poer maandag aan de deur gebracht (en zwaar dat ie is!). Hij is helemaal super en voldoet zeker aan mijn eisen. ;)


Maar ja dan krijg je meteen een probleem..... Erg hé, win je wat en dan heb je een probleem...
Hij stond niet naast de lamp op de eettafel waar de vorige wel stond. En nu? Schuiven!
Alles ging van zijn plek, de hele dag door. Dochterlief werd helemaal gek van me!

"Is dit leuk?"
"Wat vind je ervan als ik het zo neerzet?"
"Is dit niet truttig?"
"Is het wel stoer?"

En zoals het altijd gaat, eigenlijk stond hij meteen op de juiste plek. Alleen de dingen eromheen niet. ;)


Zoals jullie weten houd ik heel erg van groot en weinig MAAR wel met veel sfeer. Dus dat is soms wel eens een heel gevecht om toch tot één geheel te komen. Want ook dat vind ik heel belangrijk. De keuken moet dezelfde sfeer uitstralen als de kamer. En als ik wat op mijn aanrecht zet mag er weer niets op mijn tafel staan etc. etc. Snappen jullie het gevecht?


Oplettende kijkers zien ook dat de kamer inmiddels alweer in zijn oude opstelling staat. Vind het andere heel mooi, maar in de praktijk is het niet zo handig. En dat is toch ook een vereiste van lekker wonen.....

Denise, nogmaals heel erg bedankt!!

Liefs, Marjan


P.s. Morgen naar Esatto voor de bloggersdag! Heb er super veel zin in en hoop een aantal van jullie daar te ontmoeten......

zondag 15 februari 2015

WLS


Ja ja, het is zover ook ik kom in de WLS. We weten nog niet precies wanneer, maar de foto's zijn al gemaakt en het interview is afgenomen.


Ik moet hiervoor toch ook echt Carola bedanken want zij heeft mij overgehaald om haar wat foto's naar Anneke Gambon te laten sturen of het wat was voor de WLS. Anneke reageerde meteen en we hebben toen wat afgesproken.

Ik hoop alleen dat het anders wordt gepresenteerd dan de afgelopen editie, want die vond ik zelf niet zo leuk zonder bijvoorbeeld de teksten waarin men vertelde over hun interieur en hoe deze tot stand waren gekomen.


Maar we wachten af..... Zodra ik weet in welke editie ik kom, horen jullie dat natuurlijk ook. ;)

Liefs, Marjan

zondag 8 februari 2015

Cloche


Op de een of andere manier kan ik op marktplaats nooit iets naar mijn zin vinden. Maar een hele tijd geleden was het dan eindelijk raak....

Op de antiekmarkt in Tongeren had ik een mooie grote tinnen cloche gezien. Deze vond ik echter erg aan de prijs en liet hem staan. Maar ja, eenmaal thuis blijft het natuurlijk in je hoofd zitten. Wat voelde ik me dom dat ik het niet had gedaan! Even terug was natuurlijk geen optie.


Dus ik op mp zoeken en zoeken. Ik had natuurlijk een bepaald type voor ogen. Hij moest strak zijn, maar het handvat moest wel iets hebben. En ja, daar stond ie. Was meteen verliefd.

Meteen gebeld en de verkoopster zei als ik meteen kwam, dan was hij voor mij want er had ook al iemand anders gebeld maar die was nog niet helemaal zeker. Tuurlijk kwam ik meteen. Alhoewel...... Ik moest naar Almere. Geen probleem maar Rob was niet thuis en eigenlijk kan ik zelf niet zover rijden. Dus oudste dochter mee (had nog geen rijbewijs maar ja, extra paar ogen zal ik maar zeggen) en wij op pad. Tommy mee, al heb ik altijd ruzie met hem want wij begrijpen elkaar niet zo goed.....

Wat is links en hoezo hier rechts? 
Ik zie geen straat.... 
Oh je bedoeld verderop! 

Aangekomen bij het "juiste" adres, volgens Tommy dat is, kon ik het niet vinden. Dochterlief ook niet dus het lag eens een keertje niet aan mij......

Wij bellen naar de verkoopster. maar die nam niet op. De paniek sloeg echt wel even toe. Wat nu? Gelukkig nam ze op een gegeven moment wel op en bleek haar ingang voor mijn gevoel in een andere straat te staan. Ja, dan kan je lang lopen zoeken. We waren dan ook niet de eerste die daar last van hadden, naar horen zeggen had iedereen die er voor het eerst kwam last van.


Bij het zien van de cloche was ik alles meteen vergeten. Hij was het helemaal! Dus meteen ingepakt en weer terug naar huis. Sinds die tijd staat hij altijd op het fornuis. Ik gebruik hem dan ook dagelijks om cake en andere dingen onder te bewaren. Staat zo leuk met een houten plank eronder.

Dit heeft me wel geleerd dat als ik iets echt heel mooi vind, en het is ver weg van huis, ik het meteen mee moet nemen. Ben ik ook wat gezelliger thuis.......

Liefs, Marjan