Takken, Groot en Klein...

Onlangs moest Rob in Barneveld zijn, vlak bij de Espeterhoeve. Dit vond ik natuurlijk heel erg. Vooral toen we samen in de auto zaten, op weg naar Barneveld, toen hij opmerkte dat 'die ene winkel hier toch in de buurt was?'. Waarop ik natuurlijk volmondig 'ja' zei. Waarop hij stil bleef. Waarop ik suggereerde 'zullen we even langs gaan? Nu we er toch zijn?'. Waarop hij instemde. Heel, heel erg.

Ik was al eens een keertje eerder bij de Espeterhoeve geweest. Tezamen met dochterlief er even snel doorheen gescheurd terwijl Rob en Jack buiten in de hozende regen stonden te wachten. Dus niet echt de ideale situatie om lekker rustig, ontspannen, op je gemak even rond te snuffelen. Maar nu, met zijn tweetjes en met een schijnende zon, konden we alle tijd nemen...

Allerlei mooie spullen kwamen voorbij. Eigenlijk ben ik op zoek naar een mooie houten bank voor achter de chaise longe. Dit omdat in de meest recente 'schuif-sessie' het oude bierbankje zijn weg -op de één of andere manier- hier naartoe heeft gevonden. Met Karel erop. Het staat zo mooi dat ik dus ook een mooi bankje wil om er neer te zetten (ipv dat ene bierbankje). Maar die prijzen! Om steil achterover van te vallen... Dus dat wordt nog maar even doorzoeken en staat Karel prima op het bierbankje!

Al lopend door de winkel zag ik een grote bos ..... En nu, al lopend door het huis, zie ik 'm weer. ;) Liefde op het eerste gezicht, zullen we maar zeggen. Hij ligt in/op een oude trog op de salon tafel. Meer heeft de tafel niet nodig. De vorm van de tak/bos past helemaal bij de trog.

Voor in de keuken had ik ook nog een mooie lange bos olijftakken meegenomen. Ze hebben ietwat te lijden gehad met het warme weer, maar voor hoe lang ze al staan (ben een beetje laat met het schrijven van deze post *oops*) doen ze het uiterst goed. Daarbij, ik houdt er wel van als ze mooi indrogen. Zorgt voor een interessante textuur en kleuring, perfect voor in de keuken! Ik heb ze in een grote houten kruik gezet, omringd met kleinere kruikjes en de grote ronde olijfbak staat tegen de muur aan. Een mooi hoekje om naar te kijken tijdens het koken (maar niet te veel, anders brandt het eten aan). ;) Voor de rest heb ik eigenlijk heel veel spulletjes weer weggezet. Ik wilde ook hier rust en ruimte...

liefs, Marjan

Het Tuinmeubilair

Wat een weer! Van zonneschijn naar watertoestanden en terug naar zonneschijn. Ik ben blij dat het weer iets is afgekoeld. Die vochtige warmte is niet alleen benauwend maar tevens destructief voor mijn lichaam. Een graadje of 20 doe ik het graag mee!

Het voordeel van zonneschijn is natuurlijk dat de openslaande deuren daadwerkelijk kunnen openslaan. En dat van 's morgens vroeg tot s' avonds laat! Zonneschijn brengt echter ook met zich mee een oog voor de tuin. Of beter: een oog door de tuin. Zo stond het houten bierbankje buiten bij de eettafel. Erg onhandig en niet erg flatterend. Zeker niet wanneer iedereen prompt met zonnebril en zonnebrand de tuin in rent. Daarom wilden we nieuwe tuinstoelen. Of eigenlijk: twee nieuwe banken, maar uit praktische overwegingen zijn het twee stoelen én een bank geworden.

Ik heb voor houten gekozen, omdat die -wanneer onbehandeld- zo mooi vergrijzen door weer en wind (of zon natuurlijk). ;) Na lang zoeken op het internet ben ik dan dus ook op deze houten bank en stoelen gekomen. Zoals je kunt zien zijn ze nu nog spik en span, maar als het goed is gaat dit snel veranderen. De eerste tekenen beginnen nu al te komen...

Zoals jullie kunnen zien hebben de deck chairs het nest verlaten. Dit omdat ze heel oud waren en dochterlief ipv op de stoel op de grond zat. Niet echt ideaal dus. Daarom hebben we daar in de plaats van de deck chairs de oude bank neergezet. Deze stond eerst bij de eettafel, maar is nu dus vervangen voor een nieuwer exemplaar. Maar, zoals jullie tevens kunnen zien, komt hij hier geheel tot zijn recht, Vooral nu de klimhortensia in bloei staat.

Rob komt nog al eens ergens zowel met zijn werk als op zijn fiets. Nu fietste hij laatst langs een huis waar een paar bekende timmermannen aan het werk waren. Dus stopte hij even om te praten en om de boel te bewonderen. Toen viel zijn oog op een grote balk die aan één kant verbrandt was. Deze was eruit gehaald en vervangen voor nieuwe balken (wel zo veilig voor de bewoners). 'Wat ga je met die balk doen?', vroeg Rob. 'Oh die gaat weg.' 'Nou dan wil ik hem wel hebben.' Goed afgetraind hé. ;) De verbrande balk en een maatje maakte zodoende zijn weg naar mijn tuin. Geweldig! Ze zijn nog niet geheel op kleur, maar net zoals het overige tuinmeubilair, moet het nog wat lijden onder het weer. Één balk staat er nu bij de eettafel met een oude bal erop. De ander staat dus naast het bankje in het midden van de tuin met een vrouwenhoofd erop. Geeft weer een extra dimensie aan het zicht! Niet erg dus om die deuren wagen wijd open te zetten.... ;)

liefs, Marjan