woensdag 23 december 2015

Merry Christmas!


Laatst kwam ik dit gedicht tegen en het sprak mij erg aan:

De stille dagen komen eraan
Tijd om even stil te staan
Over denken en bezinnen
Afsluiten of opnieuw beginnen

Wat te doen met wensen of dromen
Dingen die jou zijn overkomen
Laat ze zijn en laat ze achter 
De ergste worden zachter
De mooiste krijgen een plaats in je hart

Maak ieder jaar een nieuwe start
Begin aan je oude of nieuwe dromen
Laat het leven op je afkomen 
Heb lief, bewonder en geniet
Meer dan dit leven heb je niet

Fijne kerstdagen!

liefs, Marjan

zondag 20 december 2015

Kerstsfeer


Omdat wij geen kerstboom kunnen neerzetten vanwege dochterlief haar allergieën, zie je hier dan ook geen kersttakken binnen (ik weet het, je kan ook een kunstboom of iets anders neerzetten maar sorry dat wordt het ook niet). Ieder jaar zet ik eigenlijk wel een boom onder de veranda maar met het klussen in de slaapkamer is de veranda tot opslagplaats gebombardeerd. Dus een kerstboom staat daar dan een beetje raar tussen hé. ;)


Om toch een beetje in de kerstsfeer te komen, heb ik een mooie tak aan de voordeur gehangen én staat er een windlicht met een rendier van lampjes naast. Ooit eens gekregen en overal waar ik hem neerzette raakte ik grrrr. Ik kan er niet tegen! Vroeger toen de meiden klein waren (en we nog niet wisten dat dochterlief hyper-allergisch was) hadden we wel een boompje. Maar lang bleef ie nooit staan.

Wat ik wel heb is dat ik nog voor Sinterklaas al Mr. Bublé opzet. Heerlijk....... Samen met dochterlief zingen wij al kerstliedjes terwijl bij de buren Sinterklaasliedjes uit de speakers komen. En als we niet opletten gebeurt het al begin november. Ieder gek zijn gebrek, zeg ik maar.


Het grappige is dat iedereen altijd maar denkt dat ik kerst leuk vind omdat ik van wonen houd.
NEE dus.  Mijn hoofd is al druk genoeg om ook nog overal versieringen aan te brengen. Ik hou wel heel veel van de muziek, de films, oftewel het sfeertje. Dat vind ik echt genieten! Lekker opgekruld in mijn stoel, Jack bij me en een grote beker met warme chocolademelk mét slagroom (met kerst ga ik soms wel even wild door even geen thee te nemen). ;) Muziekje aan.... Wie zegt dat dat geen kerst is?!


Mijn blog heet niet voor niets Eenvoud & Simplicity. Dus ook het kerstmaal is hier geen hoogdravend geheel. Nu moeten wij natuurlijk heel veel rekening houden met docherlief, dus we zijn al zeer beperkt. Ik moet zeggen dat ik er ook nog niet heel erg over heb nagedacht. Komt vast wel goed......

Wat ik wel weet is dat we eten van het servies van mijn ouders. Die traditie houden we in ere. Dat was al zo toen ik nog thuis woonde, dat vind ik altijd iets hebben om neer te zetten. Een stukje thuis..... Het heet hier dan ook Opa's Servies. Ook maak ik altijd zijn toetje voor kerst. Niets bijzonders, maar het hoort er gewoon bij.


Het belangrijkste van kerst (en eigenlijk van het hele jaar) is dat je je lekker voelt. Warmte en geborgenheid. Daar draait het om! Doordat wij als gezin de laatste jaren veel te verduren hebben gehad met sterfgevallen en ziektes -in en om de feestdagen- vind ik het juist heel belangrijk om samen met ons gezin te zijn. Rust en even lekker niets.....

liefs, Marjan


P.s. De magnoliatakken staan eindelijk op een vaste plek. Het was een heen en weer gesjouw maar ze staan...

dinsdag 8 december 2015

Magnoliatakken


Hoor wie klopt daar kinderen?! 

Terwijl de Sint alweer met zijn pootjes in de lucht zit in het warme Spanje, ben ik druk in de weer met van alles en nog wat (vooral slaapkamer gerelateerd sssstt). Het kwam dan ook als een grote verassing toen Rob, in alle hectiek, thuis kwam met een surprise.

Nou weet ik niet of ik dit hier al eerder gemeld heb, maar ik houdt NIET van surprises. Gewoon niet. En dat weet mijn aanhang maar al te goed... Maar ja, soms kom je er niet onderuit. Vol trots kwam hij aanlopen. Na wat heen en weer gepor kreeg hij mij zover om in de klep van de auto te gaan kijken (de locatie van de surprise). Nu was er alleen nog een laken tussen mij en de surprise verwijderd. Rob kwam naast me staan met een grote glimlach op zijn gezicht (en dan begin je je zorgen te maken, hé, "Wat heeft hij nu weer meegenomen??"). Voorzichtig haalde hij het laken weg...


Och, wat kent de Sint me toch goed! De schat had hele grote, en ik bedoel echt héle grote, magnoliatakken voor me meegenomen. Zulke waarvan je enkel maar kan dromen. Ik kon mijn geluk niet op! Eentje staat momenteel te pronken in Karel en de anderen staan buiten op de veranda. Zo gaaf! En ja, zulke surprises, daar mogen er wel meer van zijn. ;)


Binnenkort zou ik een paar 'impressie' foto's nemen van hoe de tak nu in het geheel staat (hij heeft onderhand al meerdere verblijfplaatsen gehad in huis. Maar het maakt eigenlijk helemaal niet uit waar je hem neerzet, het staat altijd fantastisch!).

liefs, Marjan