Bezigheden

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor alle lieve reacties op mijn vorige post.

Als je niet echt uit de voeten kan, moet je maar met andere bezigheden aan de gang. Nu ben ik momenteel een sjaal aan het haken én een vest aan het breien (en ik geloof dat ik ergens ook nog een beginnend projectje heb van een deken... ergens), dus ik hoef me zeker niet te vervelen.

Dochterlief wilde een e-reader omdat zij altijd heel veel leest -vooral van die dikke rakkers- en ook nog eens vaak met het openbaar vervoer gaat voor haar opleiding. En al dat gesjouw was ze dan toch maar eens zat. Al haar vriendinnen hadden inmiddels een e-reader aangeschaft, wat de doorslag gaf aan haar om er zelf eentje onder de arm te nemen. Wat natuurlijk helemaal de doorslag gaf was het aantal gratis boeken dat ze kon downloaden. Het blijven studenten hé.

Nu heb ik al een hele tijd last van mijn ogen en kan daarom niet echt een boek lezen.
Ik ben altijd heel sceptisch geweest over zo'n ding. Ik moet een boek voelen, ruiken en aanraken. Dan heb je pas een echt boek voor mijn gevoel. Maar ja, toen hij eenmaal kwam..... jullie raden het al: Ik was meteen verkocht.

Alles kan helemaal naar eigen wens aangepast worden. Dus de letters iets groter, het licht wat lager, je kan zelfs de lettertype aanpassen! Wat een gemak! Dus meteen ook maar één besteld. En nu heb ik al twee boeken gelezen (en ben ik net begonnen aan de derde). Boeken is een groot woord, het zijn chicklits van Jill Mansell, maar wat een genot.

En ja, we blijven Hollanders, dus ook bij mij staat hij inmiddels vol met gratis boeken. ;)
Met het warme weer van de afgelopen tijd was het niet meer te doen om iets te handwerken (zwetende handen zijn geen werkende handen), dus kan ik nu lekker ontspannen een 'boek' lezen.

Echter, in het hoofd blijft het niet stil (ook al zit je zelf wel stil). De kriebels kwamen langzamerhand omhoog borrelen tijdens het lezen over de zoveelste leuke kerel die het hoofdpersonage tegenkwam. Ook al, toegegeven, zat ik al langer met het idee te spelen...

Ik wilde graag weer de bank tegen de muur hebben, maar ja als je zelf niet in staat bent om dat te doen wat moet je dan?? Rob was heel druk afgelopen weekend vanwege zijn rol als motorbegeleider bij de TOUR DE FRANCE!! Hoe gaaf is dat? Dus dan kan ik wel de bank willen verschuiven, maar daar had hij geen tijd voor. Maar gelukkig, een paar lieve knipperogen in de richting van dochterlief was genoeg om haar in actie te brengen. Op mijn aanwijzingen natuurlijk. Et voilá! Ze heeft zeker goed werk verricht.

Alles heeft weer zijn eigen plekje gekregen. 's Avonds moest Rob alleen nog de grote kruiklamp van de eettafel op het aanrecht zetten, zodat vervolgens Karel weer op de eettafel kon. Want ik had de arme kerel wel heel mooi op het houten bankje naast de bank laten zetten, maar hij stond daar niet echt veilig. Ik zag dochterlief, met haar neus in de e-reader, zich al uitstrekken en Karel op de grond belanden. Dat is natuurlijk ook weer niet de bedoeling.

Dus ook al kan ik zelf niet uit de voeten, ik heb nog genoeg handen over.... ;)

liefs, Marjan