Computerstress

Onze vakantie begon niet zo relaxed als we hadden gewild. We brachten onze laptop weg om alleen een klein stekkertje aan de achterkant te laten maken, wat volgens de meneer van de winkel écht géén probleem was en maar 2, hooguit 3 dagen zou duren... Ja ja, na 5 dagen eens gaan bellen hoe het er voor stond. "We gaan er meteen naar kijken mevrouw en vanavond is hij klaar, gegarandeerd!"

Dus niet.

De volgende dag maar weer gebeld. "Ja mevrouw, we kunnen het probleem niet echt verhelpen maar een extern bedrijf wel." Om nu maar meteen je computer weg te sturen naar wie-weet-waar, toch maar eerst om een offerte gevraagd en natuurlijk ook meteen informeren hoelang we hem dan kwijt zijn. Het is nog vakantie dus we kunnen wel even zonder, maar straks als dochterlief gaat studeren moet hij het toch echt wel doen. "Geen probleem mevrouwtje. Komt u hem maar halen en wij gaan even bellen." Dit is dan inmiddels zaterdag laat in de middag. Dochterlief helemaal blij dat hij er weer is en ging enthousiast 's avonds aan de gang om al haar blogzaken bij te werken (ja, we zijn een druk bloggend-gezin). Ze deed hem vol goede moed aan, en jullie geloven het niet, hij deed helemaal niets meer. Niets! Geen internetverbinding of wat (en wat is zo'n ding nou zonder internet?!).

Maandagmiddag meteen om 1 uur op de stoep bij het bedrijf. "Wat kan ik zeggen mevrouw, dat is niet onze fout." Hoezo niet jullie fout? Ik breng hem weg voor een stekkertje en nu doet hij niets meer en, oh ja, jullie hebben ook nog even mijn computer gehackt en het wachtwoord veranderd zonder dat te vragen!! Na wat heen en weer gepraat zou hij er toch even naar kijken. Met een uurtje konden we hem weer ophalen. Gegarandeerd. (jaja)

Om nu heen en weer te gaan rijden.... Dan toch maar even lekker 'relaxed' het dorp in en wat leuke aankoopjes doen. Na meer dan een uur terug en "helaas mevrouw ik kan het niet vinden, een software foutje waarschijnlijk, ik heb meer tijd nodig. Maar ik kan hem maken hoor! Ik bel u aan het einde van de dag en alles zal dan opgelost zijn. Gegarandeerd!" *diepe zucht*

Ik zal jullie besparen wat ik allemaal gezegd heb.... Maar ja, weer zonder laptop naar huis en daar wachten tot ze bellen. Dit duurde tot kwart over 5. Of we ze nog iets meer tijd konden geven, dan konden ze het probleem oplossen -en nu met z'n allen- gegarandeerd. Nu was ook voor Rob de maat vol. Schroef maar dicht en we komen hem wel halen. Gelukkig kon een kennis hem de volgende avond in -en ik overdrijf niet- 20 minuten 'maken'. We hebben nu een extern iets voor het wifi ofzo. Ik ben niet zo technisch, maar we zijn inmiddels gelukkig weer online. Het probleem met de stekker is echter nog steeds niet opgelost. Ze hadden nog het lef om te vragen of we hem "niet alsnog wilde laten opsturen." Wat denk jezelf? Dacht het niet.

Dus nu bij het opladen maar steeds iets zwaars op de aansluiting en we kunnen toch nog even vooruit...

Hoe blij kan je zijn dat je weer kan internetten? Tuurlijk kan het ook op mijn telefoon, maar dat is toch anders. Daar kan je geen heel verhaal op schrijven. Dus nu weten jullie waarom er zolang niets gemeld is.

Op woongebied is er daarnaast ook niet veel te melden. Doordat Rob de afgelopen vakanties steeds heeft geklust had hij nu niet zoveel zin. Dus al mijn ideeën moeten even wachten. Wel zijn we al een paar keer een dagje weggeweest, maar daarover later meer. Als alles het blijft doen natuurlijk.

liefs, Marjan