Herfstkriebels

Na alle regen van de afgelopen dagen had ik behoefte om te schuiven. De kamer een beetje in herfstsfeer brengen (want het weer was er al druk mee bezig). Nu niet meteen denken dat ik met allerlei kastanjes en paddenstoelen aan de slag ga, maar gewoon de kamer iets 'knusser' neerzetten.

Als eerste had ik van de week al de hoge kandelaar naast de bank gezet. Stond heel leuk maar echt praktisch was het niet. Rob had er veel problemen mee als hij in de hoek van de bank wilde gaan zitten en de kandelaar (met brandende kaars erop) allerlei bewegingen maakte die het dus niet hoorde te doen. Toch wat anders verzinnen. Vaak ontstaan op zulke momenten de wildste plannen bij me. Maar ja, we hebben nu eenmaal een beperkte ruimte en wat ik dan wil gaat dan (natuurlijk) niet. Dus nog maar een nachtje slapen.......

Vanmorgen vroeg ging Rob op pad om motard te zijn in Rhenen bij een optocht voor zieke kinderen. Bij het weggaan vroeg ie al of alles nog op dezelfde plek zou staan als hij vanmiddag terugkwam. Mijn antwoord was alleen een glimlach (je moet ze nu eenmaal niet alles vertellen).

Als eerste toch maar weer het kleine tafeltje naar beneden gehaald en naast de bank gezet met de grote kruiklamp erop. Nee, dat was het niet. Toen dochterlief naar beneden kwam voor het ontbijt was haar eerste reactie "Stoor ik?"
"Nee hoor lieverd echt niet. Maar ik weet het even niet. Ik bedoel ik had gisteren het wilde idee om de bank te draaien en en en en......"
"Alles goed mam, maar wacht even tot ik boven ben. Ga dan gerust verder en roep maar als je klaar bent."

Maar zoveel geduld had ik niet en dus begon ik meteen met schuiven. Mijn eerste idee lukte niet maar doordat alles lekker door elkaar stond, was mijn stoel schuin bij de haard komen te staan. "Dat is leuk, zo heeft hij nog nooit gestaan" en een idee was geboren.

Binnen een mum van tijd stond alles op zijn plek. Waar je eerst steeds denkt is dit leuk en is dat leuk gaat het dan vanzelf.

Mijn belangrijkste criterium is altijd, staat het niet te vol en heb ik MIJN sfeer. En wat die sfeer dan is, kan ik niet zeggen, maar ik weet meteen of het er is of niet. En ik voelde meteen, ja dit is goed. (of zoals Rob zegt 'voor dit moment dan' hahaha).  Dochterlief geroepen (die ondertussen snel haar ontbijt bij elkaar had geschraapt en naar boven was gevlucht) en zij vond het meteen heel sfeervol en ging direct haar camera halen voor een spontane fotoreportage.

Ik hoor graag of jullie het met haar eens zijn!

liefs, Marjan