Een tijdje geleden mocht ik samen met Lia (I found my home), Judith (Judith & Co) en Ingrid (Home & Lifestyle) proefkonijntje spelen voor de workshop die Monica (Het Moonhuis) gaat geven voor Carte Colori. Super leuk natuurlijk! Helaas was er niemand van het thuisfront in de mogelijkheid om mij naar Culemborg te brengen. Maar ach, openbaarvervoer is er ook nog, toch? En Lia zou me dan ophalen op station Culemborg en vanaf daar was het nog maar een klein stukje rijden. Wat kan er mis gaan?
Nou, het begon al met het feit dat het lichaam 's morgens al dacht 'vandaag even niet'. Maar daar konden we natuurlijk niet aan toegeven. Zoiets leuks wil ik mij niet op het laatste moment laten afnemen. Dan maar -tegen beter weten in- doorzetten. Dus hup om 08:15 uur stond ik bij de bushalte. Alles was van te voren goed uitgedacht: eerst de bus hier in het dorp, dan met de trein naar Utrecht, tijd zat om over te stappen, bij Lia in de auto en dan natuurlijk stipt op tijd aankomen op de eindbestemming. Maar ja, het blijft het openbaarvervoer hé...
Eerst stond ik in de file hier in het dorp. Ach dat moet ik wel halen, dacht ik nog, met 8 minuten overstap tijd. Hoe lang kunnen we stilstaan op één weg? We kwamen beetje bij beetje dichterbij het station. We stonden een steenworp afstand ervandaan. De spoorbomen gingen langzaam naar beneden. Sh*t, daar gaat de trein. Ik zie hem zo vanuit het busraampje met andere reizigers vertrekken. Zonder mij erin. Wij staan nog steeds vast (hoe ironisch, voor de spoorbomen). Dus ik snel Lia maar bellen om te zeggen dat ik een half uur later aankom. Gelukkig was de volgende trein op tijd. Dus geen problemen verder. Toch?
Helaas, deze trein had 18 minuten vertraging richting Utrecht. Maar met een 23 minuten overstaptijd had ik -met een kort sprintje van de ene kant van het station hélemaal naar de andere kant van het station- 'genoeg' tijd om de volgende trein te halen. Ik stak bijna mijn armen in de lucht van overwinning, gehaald! Op tijd! Op het nippertje natuurlijk, maar ik zit erin.
En je gelooft het niet. Vertraging. 5 minuten maar, maar het gaat om de gedachte op dit moment...
Eindelijk aangekomen op station Culemborg. Ik zie iedereen naar een bepaalde uitgang lopen, dus ik ook maar. Want ja, ik om nu eenmaal niet dagelijks op station Culemborg om tegendraads op te spelen. En jullie raden het al, ik achter de horde aan om vervolgens op niets uit te komen. Niemand te bekennen. Daar stond ik weer aan de telefoon met Lia. Verkeerde kant van het station (wie had dat gedacht...). Na een korte detour dan toch eindelijk bij de auto. *zucht* We zijn er bijna!
Het was inderdaad niet ver van het station naar de Carte Colori HQ. We werden hartelijk ontvangen door Meta en haar team en de goede sfeer zette zich voort in de workshop. Het was heel gezellig en ze wisten zeker ons blogger dames te entertainen. ;) Ook ik ging naar huis met een leuk ornament, helemaal zelf gemaakt! (*ahum* met een beetje hulp van Monica, maar voor de rest helemaal zelf gedaan, gegarandeerd!). Monica was zo lief om mij thuis af te zetten en bij deze wil ik haar hiervoor nogmaals bedanken. Ik weet niet zeker of ik nog meer openbaarvervoer drama had aangekund... Bij thuiskomst had dochterlief al voor het avondeten gezorgd en kon ik dus zo aanschuiven. Wat een verwennerij!
Helaas dacht mijn lijf er net iets anders over. De volgende dag (en daarna nog weken) dacht het 'doe het lekker zelf maar, ik stop er mee!'. Dus ik kon helemaal niets meer en ik wilde ook niets. Ik heb jullie blogs wel gelezen maar reageren zat er gewoon even niet bij, sorry. Hetzelfde geldt natuurlijk voor deze blog. Rustig aan gaat het weer de goede kant op en probeer ik ook weer wat reacties achter te laten (en natuurlijk blogposts te schrijven).
Maar zoals altijd gaat er op zulke momenten plots van alles stuk. Waterkoker, tv, afzuigkap etc. etc. Alles gaf -zoals in een domino rijtje- de geest. Om gek van te worden. En als de monteur van de KPN komt en vraagt of "ik even een kijkje mag nemen bij uw splitter", en dat diezelfde splitter net staat in die ene kamer in het huis waar je met een poolstok door moet komen, is de maat vol. Hij beloofde nog om niet te kijken, maar toen ik de deur van de kamer open deed, zag ik zijn ogen groter worden. Ik wil deze kamer opgeruimd hebben. Echt, het schaamrood stond op de kaken. Rob heeft dus op mijn verzoek nog wat hout gehaald en is meteen aan de slag gezet. Het eindresultaat laat ik de volgende keer zien...
liefs, Marjan
Wat balen dat je na die tijd zo de rekening gepresenteerd kreeg, want het was juist zo'n leuke dag! En dan ook nog een rekening die niet dagen maar weken duurde :-(! Daar word je niet blij van. Ik hoop dat je nu op de goede weg terug blijft gaan en dat dat ene kamertje inmiddels ook geen irritaties meer oplevert! Maar dat gaan we dus nog zien...ik ben benieuwd!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid
Wat een ontspannen dag voor je had moeten zijn was toch wel even stressen.
BeantwoordenVerwijderenMaar je ornament is super leuk geworden.
Hopen dat je lichaam snel weer herstelt zodat je je weer wat beter voelt.
Groetjes Brenda
Pfff... dat is allemaal niet leuk! Hopelijk ben je snel weer "opgeladen" en kunnen we weer veel van die gezellige blogs lezen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Marry
Maaaaarrr dan heb je ook wat, toch? Leuk zo'n ornament te maken, had het inderdaad gelezen bij Monica.
BeantwoordenVerwijderenWat een hilariteit hoe alles zo bij mekaar kan komen op 1 dag. Miste je al en van het blog weet ik dan wel hoe de vork in de steel zit wat betreft de vermoeidheid, maar ook niet op IG dat vond ik wel gek. Nou meid doe rustig aan en we hangen weer aan je lippen voor een volgend blog.
Liefs en groetjes Coby
Tja, ondanks de vervelende nasleep, was het een zeer geslaagde en super leuke dag.
BeantwoordenVerwijderenMeestal is het inderdaad zo dat er van alles achter elkaar kapot gaat. Of in de vakantietijd!!
Maar ieder nadeel heeft z'n voordeel, en nu heb jij straks weer een prachtig opgeruimde kamer hihi!!
Liefs lia
Jeetje, je hebt er nogal wat toeren voor moeten uithalen om bij de workshop aan te komen. WAt leuk om dit te lezen. Ik heb mezelf net opgegeven voor deze workshop bij Meta, maar ik lees het wel bij je, niet met openbaar vervoer gaan. Ik rij er gewoon zelf naar toe.
BeantwoordenVerwijderenEn dat van dat kamertje; zo herkenbaar.
Fijn dat je je weer een beetje beter voelt nu.
Ik wens je een heel fijne avond,
Liefs,
Mirjam
Ow Marjan, niet leuk voor jou natuurlijk maar ik zit je verhalen altijd met een glimlach op mijn gezicht te lezen :)
BeantwoordenVerwijderenHopelijk ben je weer de "oude". Gaaf ornament heb je gemaakt, leuk!
Goed weekend alvast hoor....
Liefs, Diane
Ach, wat jammer dat je zo'n leuke dag hebt moeten bekopen met een lijf dat niet meer wil! Maar die leuke dag (zonder de vertragingen) pakken ze je niet meer af!
BeantwoordenVerwijderenGelukkig voel je je nu wat beter......en niet weer te hard aan de gang met je kamertje hè!!
Ben benieuwd wat jullie er van hebben gemaakt!
groetjes Trijnie
Hè wat naar Marjan dat het een tijdje echt behelpen was met je lijf, niet leuk. Hopelijk gaat het de goede kant op. Ik had vandaag iemand van Stedin die een slimme meter kwam plaatsen, gelukkig kwamen zij niet onaangekondigd en had ik genoeg tijd om de meterkast (die is bij mij altijd een hele grote bende)op te ruimen. Ik heb m daarna ook weer netjes ingeruimd, dus voorlopig kunnen we m weer openen zonder dat er wat uit valt ;-)
BeantwoordenVerwijderenWas gezellig hè de workshop, ik weet natuurlijk hoeveel energie het je gekost heeft, maar ik heb genoten van je aanwezigheid!!
Liefs Monica
Oe Marjan, wat een ellende ;-) Ik weet natuurlijk zelf ook dat zo'n dag sowieso al een energieslurper is, maar als er dan nog van alles bijkomt ga je helemaal knock-out na die tijd. Pff..
BeantwoordenVerwijderenWel iets leuks om op terug te kijken gelukkig, kalm aan de komende tijd en áls volgende week de zon weer schijnt gaat dat vast lukken.
Wat een hoge prijs moet je betalen voor een leuke dag, niet leuk!
BeantwoordenVerwijderenMaar je ornament is heel erg mooi geworden!
Geniet daar maar van.
Groetjes Gea
Wat een pittig reis heb jij gehad zeg. Maar je hebt een prachtig ornament bij Monica gemaakt, erg mooi. Daar kun je van genieten.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Roelie
Wat ontzettend leuk dat je al hebt mogen meedoen aan een workshop. Het is een prachtig decoratiestuk geworden! Alle tegenslagen zijn de moeite waard geweest ;)
BeantwoordenVerwijderenGroet, leonie
Wat ontzettend leuk dat je al hebt mogen meedoen aan een workshop. Het is een prachtig decoratiestuk geworden! Alle tegenslagen zijn de moeite waard geweest ;)
BeantwoordenVerwijderenGroet, leonie
Tjoh....je moest er dus heel wat voor over hebben........wat pech ook op 1 dag.....
BeantwoordenVerwijderenMaar het mooie ornamentje maakt vast veel goed.....ha en er zit een goed verhaal bij....;)
Fijn weekend
Liefs
Wat een gedoe zeg....nou gelukkig was het wel een fijne dag...ben heel benieuwd hoe de kamer gaat worden...beterschap met je lijf...liefs Ria x
BeantwoordenVerwijderenOh Marjan wat een ellende. Dan kan er op zo'n dag ook niets goed gaan. Wat leuk een workshop met een stel leuke meiden. En wat hebben jullie er een leuke herinnering aan over gehouden.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Anneke
Gelukkig heb je wel een leuke dag gehad na zo'n enerverende reis.
BeantwoordenVerwijderenVervelend dat dat nog zo'n lange nasleep heeft.
Hoop dat je snel weer opknapt!
Fijne week,
Anita
Getsie Marjan, wat een gedoe. Ik herken dat wel, als er iets niet goed gaat, gaat meteen heel veel niet goed. En dat OV soms, om gek van te worden.
BeantwoordenVerwijderenMaar uiteindelijk is gelukkig alles goed gekomen en heb je een leuke dag gehad.
Beterschap voor de komende dagen.
Groet,
Barry
Wat jammer dat je, na een leuk dagje uit, de rekening gepresenteerd krijgt. Ik hoop dat het inmiddels beter met je gaat. Het ornament dat je gemaakt hebt is een mooi aandenken aan een gezellige dag en past goed bij de sobere landelijke sfeer. Daar kan je nog lang van genieten.
BeantwoordenVerwijderenDe rest van je verhaal is heel herkenbaar. Apparaten lijken vaak achter elkaar kapot te gaan, alsof ze elkaar aansteken met een virus. :-)
Groet, Margo